8 en 9 mei werd alweer het 17e bluesfestival in Kwadendamme gehouden. Met een lijst van muzikanten waarbij je bij voorbaat al je bluesvingers aflikt. En van kiet af aan bleek dat bewaarheid met Bas Paardekooper & the Blew Crue. Deze jonge ( Nederlandse) gasten wisten dan ook vanaf de aankondiging van mede organisator Peter Kempe, het publiek enthousiast aan het podium te binden. De vrijdag avond was het al direkt erg druk in de tent en dat verdienden die jongens ook. Duidelijk een pluim voor Bas en zijn Blew Crue, die we in deze tent nog wel eens terug gaan zien.
Na een kort rust puntje was het de beurt aan Tia and the patient wolves ( FR ). Wellicht door de goede start van Bas , maar deze madame kon mij niet boeien . Het vlakke , tegen saai aan, spel deed mij niet denken dat hier een topper in wording stond. Pas toen Keith Dunn met de bluesharp Tia kwam vergezellen op het podium ging het gas er op. Het werd dus best nog een aardige 2de helft.
De volgende in de lijst wekte bij mij hoge verwachtingen. Nine Below Zero, met de bekende oud bandleden, Gerry Mc Avoy -Brendan O’Neill en Mark Feltham van Rory Gallagher. Er stond wel echt een band op het podium met een drive waarvan je een stapje achteruit deed . Als geheel stond daar een musical machine. Heerlijk om naar te kijken en te luisteren, een band waar je backstage U tegen zou zeggen. Die verwachtingen van mij gingen dan wel uit naar enige background van Rory , maar daar werd niets van gevonden in hun setlist. Het bleef bij eigen werk , aangevuld met jolig gespeelde golden oldies, dit wel op een fantastische manier. Uitblinker voor mij was Mark Feltham die geweldig met de bluesharp overweg kan.
De laatste die aantrad op de vrijdagavond was Big Dez ( Fr ). Helaas heb ik hiervan niet veel meegemaakt. Mijn benen wilden niet meer wat ik van ze verlangde. Het zal komen omdat het vanaf de donderdagavond al een grote bluesfamilie is in Kwadendamme dat je door alle gezelligheid wat energie tekort komt en van het andere wat teveel krijgt.
De zaterdag werd begonnen met een overheerlijk uitsmijter in het plaatselijk cafe “s’lands welvaren ” en werd tijdens dit onbijt unaniem besloten om wat meer aan de fysieke conditie te gaan werken. Uiteraard wel na dit weekend.
Wel zeker op tijd aan het podium voor de start van de 2de dag voor niemand minder dan Boo Boo Davis. Als liefhebber van de oude blues wilde ik deze niet missen. En een verademing werd het. Heerlijk zoals ook hr. Davis over het blues gevoel beschikt. Je proeft dat het een van de uitvinders is die helaas te laat de eer krijgen die ze toekomt. Maar gelukkig in Kwadendamme komt dat ieder jaar weer een beetje goed.
Weinig tijd om te bezinken , want Coup the Grace ( NL ) stond al te popelen om hun muzikale kunsten te vertonen. En dat deden zij. Weer een groep jonge muzikanten die weten hoe je als band een publiek moet boeien. Vooral gitarist Sjors Nederlof weet een spervuur van rifjes uit zijn linkshandige gitaar te toveren. En dat mag ook wel in de afwisseling van Rock ‘n roll naar blues en weer naar rock. Erg genoten dus.
James Harman ook niet erg veel van gezien, soms moet een mens even gas terug nemen om bij de vrouw een hapje te komen eten . En deze werd bij James ingelast om weer fit bij The Seatsniffers op te draven. En het bleek dat je die fitheid nodig had in de 5 kwartier durende rollercoaster. Althans je waande je daarin tijdens dit optreden. Als een op hol geslagen trein denderden zij over het publiek met Rockabilly, rock&roll, rhythm&blues maar dan op een manier waar de punkrockers jaloers op zouden worden. Kortom, een geweldige show in een up-tempo die zo daverend is dat hij voorbij is voordat je er erg in hebt. Hulde.
En dat de volgende gast Reba Russel mij na deze ervaring wat mild over zou komen had ik eigenlijk al kunnen voorzien. Reba bleek over een fantastische stem te beschikken die tezamen met een lekkere band toch een wervelende show neer zette. Reba & band deed dat de volgende morgen weer dik over in de plaatselijke kerk met een gospelmis. En ook dat is een van de weinige momenten die ik heb moeten missen tijdens dit festival.
De spanning steeg tijdens de pauze in aanloop naar het optreden van ons eigenste Juke Joints met Eddy ‘The Chief ” Clearwater. Het inmiddels uitverkochte festival was klaar voor de klapper van de 17de editie Kwadendamme. The Juke Joints startte met een tweetal opwarmertjes waarvan je haast oververhit van zou raken. The Chief betrad het podium zoals de oude bluesknakkers dat kunnen, zeg ik met respect. Een persoonlijkheid betreed zijn werkterrein en goocheld met zijn gitaar . Linkshandig op een rechtshandige gitaar of dat er niets aan de hand is. 75 jaar en spelen als een jonge god , daarbij vrolijk het contact zoeken met Sonnyboy of Boogiemike en uiteraard met het zeer enthousiaste publiek. Eddy had er duidelijk erg veel zin in, wat ik in een middag onderonsje al had vernomen. De combinatie Juke Joints & the Chief lijkt een schot in de roos. De zo herkenbare drive van de Zeeuwen paste verschrikkelijk goed bij de chicago blues met chuck Berry loopjes. Zoals we the Chief deze avond zagen kan hij ons in de komende jaren nog wel wat muzikaal plezier bezorgen. Top optreden.
De eer om het festival af te sluiten werd bedeeld aan de uit Ierland afkomstige Eamonn McCormack. Misschien door het succes van de voorgaande elite of dan welke reden ook , kwam Eamonn mij wat onzeker over voor het grote publiek. Het duurde enkelen nummers voor hij in zijn slag of stemming kwam. Gelukkig ook maar want hij is een begenadigd gitarist. Top van dit optreden was toch ook het mee spelen van Sonnyboy op de bluesharp. Ook deze tween muzikanten blijken lekker met elkaar overweg te kunnen on stage. Conclusie; een geweldige afsluiter van dit uitverkochte festival.
Tijdens het ombouwen van het grote podium is er op de zaterdag tijd voor het kleine podium. Met dit jaar Rag Mama Rag en Carolyn Wonderland. En deze laatste kan ik van harte aanbevelen. Echt genieten van kunstig gitaarspel en uitmuntende zang. Stevige zowel gevoelige blues weet zij probleemloos an het publiek voor te schotelen. Helaas heb ik door verkeerde berichtgeving omtrent haar stem problemen, de 2de set gemist. Maar deze dame hoop ik nog eens terug te zien.
Voor mij staat al vast dat ik de 18de editie van Kwadendamme weer mee ga maken.
gr. Jack
