Ook dit jaar had King Bee voor drie goede bands gezorgd om er in Benthuizen een leuk feestje van te maken. Voor mij dus redenen om daarbij te zijn. De avond begon met Bas Paardekooper en the Blue Crew. Wat ooit begon als de SemiDementBluesBand, met toen ook Pa Paardekooper in de gelederen, is nu uitgegroeid tot een topper in de huidige bluesscene. Bas weet met zijn spel het publiek te boeien met zowel een enkele cover van Hendrix of Stevie Ray Vaughn en daarnaast met geweldig eigen werk waarvan we ook vanavond voldoende te horen kregen.
Zeer sterk was het nummer “Blues on my side ” wat in deze live uitvoering toch hoge punten scoort. Dit was al een voorproefje van de binnenkort te verschijnen nieuwe cd van Bas en het zou mij niets verbazen als Blues on my side de titel van deze cd gaat worden. Door de gehoorde nieuwe nummers ben ik toch wel nieuwsgierig geworden naar de cd die komen gaat, maar zal daar geduldig nog een maand op moeten wachten. Naast een stel bekende bluesers die je zoal overal tegenkomt waren deze avond ook Pa en Ma Paardekooper te gast. Uiteraard altijd leuk om zo eens een andere kant van Bas zijn blues loopbaan te horen.
Na een korte ombouw pauze was het de beurt aan The Juke Joints. Natuurlijk brak direct het Rock Rollin’ blues feest los. Inmiddels was er zo’n 150 man binnen gestroomd die konden genieten van dit spektakel en dat kan je gerust over laten aan Peter en zijn Juke Joints. Met hun bekende drive wisten ze de aanwezigen in een opperbeste stemming te brengen, waarmee de eerste dansparen al snel de vloer vulden. Een bijna twee uur durende set, gevuld met oud en veel belovend nieuw werk van de Zeeuwen. Uiteraard werd ook de mandoline niet overgeslagen en bracht Peter het heerlijke “Going to my Hometown”. Er werd afgesloten met nummers van de live in Ireland cd , My Baby en So long baby, goodbye. Tenslotte konden ze niet onder een toegift uit en hiervoor werd gekozen voor het geweldige “Let it Roll ” waarbij de vonken er letterlijk afsloegen toen Peter met zijn sticks de tegels uit het plafond sloeg.
Een beetje vreemde eend in de bijt was de cover band Toon Teun & August, tenminste bij voorbaat. Toch bleek deze band over geweldig blues materiaal te beschikken met oa. Voodoo Chile, Pride & Joy, la Grange, en ik kan niet anders zeggen dan dat het toch het goede blues niveau makkelijk haalde. Deze drie mans formatie wist met veel plezier het publiek tot het eind te doen blijven. Met goed gespeelde covers van onder meer, Status Quo, Stray Cats, Rolling Stones en CCR omschrijven zij zich volgens eigen zeggen het best als Classic Rock en publieksvriendelijke blues band. Zo werd het met TT&A als afsluiter een geweldige avond met een goede variatie aan muzikanten en hun muziek. Volgend jaar de line-up maar weer volgen.
gr. Jack