Van de winterblues had ik afgelopen zondag op de verjaardag van st. Niklaas totaal geen last. Immers The Juke Joints stonden op het program. Ooit zo’n 5 a 6 jaar geleden heb ik ze al eens unplugged mogen beluisteren in Vlissingen en dat stond nog in mijn geheugen. Zodoende deze zondagmiddag afgereisd naar Arnhem (de Coehoorn), waar een tweede confrontatie te wachten stond. Deze maal zonder de door The Juke Joints fans zo geliefde Boogie Mike, maar met twee leden van “The Blue Clay “, te weten , Wouter “Little Boy” Verhelst (gitaar) en Sander “Shotgun” Elderkamp ( cajon )
Het werd deze middag een mengeling van een Kamerconcert, een intieme Idols opname (door de meubel opstelling) en een besloten club feest. Hetgeen kan liggen aan de promotie ter plaatse of het niet bekend zijn met een unplugged versie van The Juke Joints. Aan de gastvrouw heeft het zeker niet gelegen, want haar enthousiasme en verzorging waren dik in orde. Vele Arnheimers hebben deze kans laten liggen om een geweldig muzikaal gebeuren mee te maken, zodat het publieksaantal wat deze mannen zondag verdienden ver beneden peil was. Desalniettemin werd het een waar feest doordat ze alles gaven wat ze hadden en dat is met zoveel muzikale ervaring bij elkander niet te min.
Zo werd een reeks uit hun repertoire voorgeschoteld waar je je vingers bij aflikt. Goodmorning blues-Western plain-Deal with the Devil-Bulfrog blues-Steve’s last ramble-Blue moon of Kentucky-Going to my hometown-Mojo Hand-Juke en Solong baby goodbye, om er eens een paar te noemen. De kenners weten met welke drive een optreden van The Juke Joints gebracht word en met een unplugged versie is dat echt niet anders. Het is mij vaak een raadsel dat men niet vaker de snaren hoeft te vernieuwen. Verrassend en aangenaam was dat Wouter Verhelst nog een lekker stukje speelde op de trekzak van Sonnyboy.
Na drie sessies kwam ook aan dit feest een einde en ik mag uit dit optreden wel concluderen dat The Juke Joints ook unplugged de menigte weet te vermaken. Voor deze middag uiteraard dank aan de gasten van Blue Clay die met veel plezier de Joints completeerden. En mocht je ooit de kans krijgen om dit te gaan zien en beluisteren, laat dit dan niet aan je voorbij gaan.
Jack
