Alweer even geleden dat ik een King Bee blues night heb meegemaakt. Dat was nog op de oude stek in Benthuizen, dus nu voor de eerste keer naar JJ Music House in Zoetermeer om het weer mee te gaan maken. Op voorhand denk ik dan al aan een leuke avond met The Bluesbones en Danny Bryant op het podium. Het werd zelfs meer dan dat.
JJ Music House blijkt een geweldige accommodatie om er een bluesconcert of festivalletje te organiseren en dat heeft Rob King Bee goed gezien. Een locatie waar je weinig last van de buren zal hebben en dat moesten we afgelopen zaterdag precies hebben. In de uitverkochte zaal steeg de temperatuur al snel naar een hoogtepunt toen The Bluesbones waren begonnen. Wel lekker als dan de deuren open kunnen zonder dat de buren de gendarmerie gaan verwittigen van overlast.
Zoals gezegd was de Belgische band The Bluesbones degene die de eerste gitaarklanken de zaal in stuurde. Eigenlijk direct zat de sfeer er al goed in en dat kan ook niet anders zoals je deze heren de laatste tijd bezig ziet. Zaal na zaal spelen zij plat en op maximum power veroveren zij het ene na het andere blues zieltje. De band bestaat uit Nico de Cock (jawel, met ck)- zang, Andy Aerts-gitaar, Stef Paglia-gitaar, Ronald Burssens-bas en Dominique Christens op drums. Een heerlijk kwintet aan bluesmuzikanten die maar weinig voor elkaar onderdoen. Toch springen voor mij de zang van Nico en het gitaarspel van Stef er wel wat boven uit. Ook het repertoire wat de heren brengen is prima verzorgd en bezit een mooie variatie aan blues nummers. Een van de songs die mij wederom erg raakte was het mooie slow blues nummer “Believe me” dat naarmate het vordert wat aan power toe neemt en met heerlijk gitaarwerk wordt afgesloten. Chapeau voor The Bluesbones.
Voor Danny Bryant is het allang geen probleem meer om een zaal op zijn kop te zetten , maar na deze opwarmronde van The Bluesbones ging het er nog makkelijker vanaf. Danny al vele malen zien spelen en ook nu weer heerlijk van zijn ongepolijste gitaarspel genoten. Toch een beetje vreemd om vader Ken Bryant niet meer naast hem te zien staan om Danny te begeleiden op bas. Anderzijds weer goed om te zien dat daar een prima vervanger staat waarvan ik de naam niet kan achterhalen, al heb ik dan nog samen met deze aardige jongeman het ontbijt gedeeld. Trevor Barr was ook lekker op stoom en bracht enkele malen de hulpdiensten in werking om het drumstel weer enigszins te herstellen, het waren alle rake klappen waarmee hij Danny terzijde stond. Danny bracht deze avond heerlijk blues nummers uit zijn repertoire die inmiddels al uit negen cd’s bestaat. Nummers als Heartbreaker van zijn eerste album Watching You en het ongelooflijk lekkere Painkiller van zijn laatste album Hurricane.
Wel gaaf als je op zo’n avond een aantal goede gitaristen in de buurt hebt en dan ook nog even ruimte maakt voor een lekker potje jammen. Danny Bryant en Stef Paglia deden dat dan ook naar hartenlust en zorgden samen voor een grand finale van deze geweldige Blues Night.
Jack
